Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

ένα πορτρέτο του Άγιου Παντελεήμονα

Το κείμενο που ακολουθεί συνιστά περίληψη της κατοίκου στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα Μαρίας Καλαντζοπούλου, "Άγιέ μου Παντελεήμονα, τι αυγή μας ξημερώνει;" που δημοσιεύτηκε την Κυριακή που πέρασε στα Ενθέματα της Αυγής, και δίνει την κοινωνική γεωγραφία της περιοχής που μετατράπηκε στο άντρο της Χρυσής Αυγής. Όπως όλα τα άρθρα που επιλέγονται για περιλήψεις, παροτρύνεστε αν έχετε λίγο χρόνο να αγνοήσετε την περίληψη και διαβάσετε το πρωτότυπο.
Οι αυτόκλητοι προστάτες του Αγ. Παντελεήμονα σε δράση (φωτο που συνοδεύει το άρθρο)
Το άρθρο αρχίζει με ένα μικρό πορτέρτο της περιοχής μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '70, παρουσιάζοντάς τη μια ελληνική συνοικία στα όρια του κέντρου χωρίς πολλές ιδιαιτερότητες, αυτάρκους, "στο μοτίβο της γνωστής κατ’ όροφο κοινωνικής διαστρωμάτωσης της αθηναϊκής πολυκατοικίας". Τη δεκαετία του '80 (κατά την οποία οι κάτοικοι έβγαζαν Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 65%) εντάθηκε η έξοδος προς τα πιο πράσινα προάστια αφήνοντας μια γειτονιά που σταδιακά γερνούσε και υποβαθμιζόταν: έκλειναν οι παιδικές χαρές της και οι κινηματογράφοι, ξεφύτρωναν κλαμπ και οίκοι ανοχής, ενώ οι πλατείες που είχαν ήδη εγκαταληφθεί από τους κατοίκους έγιναν πιάτσες ναρκωτικών και αγοραίου έρωτα. Στα άδεια διαμερίσματα, εκτός από εσωτερικούς μετανάστες (που έφερναν εντάσεις στην καθημερινότητα μέχρι να "συμμορφωθούν" στα υπάρχοντα προγράμματα των πολυκατοικιών και τη χρήση των κοινόχρηστων και δημόσιων χώρων), άρχισαν να έρχονται και αλλοδαποί με τις μουσικές και τις μυρωδιές τους. Στη δεκ. '90 άρχισαν να διαμορφώνονται τα πρώτα στερεότυπα ανά εθνικότητα.

Η Μ. Καλαντζοπούλου εντοπίζει τη ραγδαία αλλαγή της περιοχής στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, όταν πριν τους Ολυμπιακούς μεταφέρονται στον Αγ. Παντελεήμονα οι κακόφημες επιχειρήματικές δραστηριότητες και πιάτσες της πλ. Ομονοίας χωρίς να προκαλέσουν αντίδραση από μεριάς των κατοίκων. Ταυτόχρονα η προσφορά παλιών διαμερισμάτων και ημιυπόγειων, καθώς και η ανάγκη για τοπικό εμπόριο έφερε μεγάλο αριθμό μεταναστών. Η κακοδαιμονία της περιοχής αποδόθηκε σε αυτούς. Να φύγουν! Πώς; Στα τέλη του 2008 εμφανίζεται μια "επιτροπή κατοίκων" που αναλαμβάνει να "καθαρίσει" την περιοχή με κάθε κόστος και με την ανοχή, αν όχι την ενθάρρυνση, των ντόπιων. Μετέπειτα θα δηλώσουν και την ταυτότητά τους: Χρυσή Αυγή. Ο φόβος απέναντι στους παλικαράδες, η βεβαιότητα ότι δεν κινδυνεύουν όντας Έλληνες και η προβολή από τα ΜΜΕ έδωσαν το πλαίσιο της εγκληματικής ανοχής των κατοίκων, ενώ η παλιά υποστήριξή τους προς τη χούντα εκφράστηκε πλέον ελεύθερα.

"Οι ελάχιστοι έως ανύπαρκτοι κοινωνικοί δεσμοί με τους συν-κατοίκους, η σταδιακή συρρίκνωση του τοπικού παραδοσιακού εμπορίου έναντι των κατά πολύ φθηνότερων προσφορών των πολυεθνικών, η κρίση στην κατανάλωση ιδιαίτερα μετά την εισαγωγή του ευρώ, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος της γειτονιάς, φυσικού και δομημένου, η ένοχη ανοχή του κράτους στις κάθε λογής «πιάτσες» της μέρας και της νύχτας , η απουσία του σε όλα τα άλλα επίπεδα (αστικός εξοπλισμός, κοινωνικές υποδομές, περιβαλλοντικές συνθήκες, ακόμα και αστυνόμευση), η αναπόφευκτη αύξηση της παραβατικότητας και εγκληματικότητας ως εκ της συνολικής εκπτωχεύσεως εκπορευομένη, η συστηματική κατασκευή και γιγάντωση του φόβου και του μίσους από τους επαΐοντες του κυρίαρχου λόγου, όλα αυτά συμπυκνώθηκαν καταλλήλως ώστε να δαιμονοποιηθούν για όλα, όχι η κοινωνία την οποία συναποτελούν, όχι το καθεστώς που στήριξαν και στηρίζουν, αλλά οι «άλλοι». Εν προκειμένω, οι «λαθρομετανάστες»." Ή αυτοί ή εμείς, έλεγε η Χ.Α. Η αριστερά, εκτός από ένα λόγο που ενοχοποιούσε τους ντόπιους ως ρατσιστές, αρνήθηκε να κάνει ουσιαστική δουλειά στην περιοχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κάνε ένα σχόλιο ή στείλε κάτι ενδιαφέρον που διάβασες για τη Χρυσή Αυγή και το νεοναζισμό στην Ελλάδα